Sotnia Wolnych Kozaków Zaporoskich

Shaggy

Nie każdy ma zapas kasy na wydanie żeby uzbroić się czy coś. Ale każdy coś umie, np. ja robie broń obuchową i zawsze parę złociszy będzie ale jak ktoś o broni niema pojęcia?? Niech nie stara się koniecznie robić czegoś związanego z epoką którą rekonstruuje. Na przykład:
-Można iść do lasy wyciąć pręty leszczynowe długości 1m i grubości 3cm trochę podsuszyć okorować zestrugać i sprzedać jako stylisko do broni czy siekiery.
-można pożyczyć kasę kupić 15kg drutu stalowego 2mm i zrobić kolczugę, zajmie trochę czasu ale po dojściu do wprawy będzie szło znacznie szybciej.
-można - zbierać truskawki Very Happy

wersja dla tych którzy nic nie potrafią.
-można na w spółkę z osobą która robi kolczugi robić hełmy np: misurki, szyszaki.
-można robić tarcze: metalowe z blachy 2,5mm lub drewniane ze sklejki (publika lubi jak leci dużo wiórów).
-można w ostateczności robić jakieś ciuszki jeżeli się potrafi szyć.

Niedługo dam linki do stron gzie są opisane niektóre rzeczy na których można zarobić.

Hubertus

i drzewce do pik ok 2m najlepiej dębowe, ale może być i leszczyna byle były proste.

Hubertus

Tarpanami nazywano niekiedy nie tylko dzikie konie Europy Wschodniej i stepów czarnomorskich, ale i osobniki występujące w Azji, posiadające cechy konia Przewalskiego, a nawet kułana .

Tarpan uważany był za jednego z przodków konia domowego, m.in. rasy arabskiej.

Pochodzenie tarpana nie jest do końca wyjaśnione.
Tak zwane dzikie konie występowały w epoce lodowcowej na obszarach Europy, zwłaszcza środkowo-wschodniej. Z przekazów historycznych wynika, że konie te przetrwały do czasów nowożytnych.

Cechy biologiczne i siedliskowe.
Tarpany odznaczały się drobną i lekką budowa ciała, niskim wzrostem, głową o szerokim czole, nieco zgarbionym nosie, i sinoszarym umaszczeniem. Były to konie płochliwe, pobudliwe, bardzo szybkie i niezmiernie trudne do ujarzmienia.
Żyły zazwyczaj w liczących od kilku do kilkunastu sztuk stadach, którym przewodziły dominujące samce.

Tarpany należały do cennej zwierzyny łownej - polowano na nie dla mięsa i skór.

Tarpan zamieszkiwał przede wszystkim tereny otwarte i półotwarte (stepy, lasostepy) a jego występowanie na obszarach lesistych uznaje się za zjawisko wtórne, będące skutkiem presji człowieka.

Ostatniego tarpana w stanie dzikim zastrzelono około 1880 roku na stepach Ukrainy, ostatni okaz w ogrodzie zoologicznym padł w 1887 roku w Moskwie.

Przyczyny wyginięcia.
Głównymi przyczynami zaniku tarpana były polowania, nagminne kłusownictwo, odłowy dla udomowienia i kojarzenia z końmi już udomowionymi, oraz brak spokojnej przestrzeni życiowej. Tarpany objęto ochroną m.in. na mocy Statutu Litewskiego, który za zabicie bez zezwolenia, tak cennego zwierzęcia przewidywał nawet karę śmierci.